Արիք որդիք Արարատեան,
Նըսեմ ճակատք ցայտե՚ն թող շանթ,
Դողդոջ ձեռաց մէջ սուր ցոլա՛ն,
Արդար վրիժուց ժամն հասաւ արդ,
Փշրի՛ Պարսկին անդուլ կացին,
Հայք բա՛ւ լացին.
Մեռնի՚նք Մասեաց շուքերուն տակ,
Յաւերժ կանգնե՛նք յաղթանակ,
Օ՜ն, ազա՛տ ըլլանք
Եւ Հայաստան մեր,
Թող տա՛ն արձագանգ
Մասիք անվեհեր.
Մեռնի՚նք յ՚Արտազ՝
Տղմուտի մօտ,
Ուսկից ծագի մեզ առաւօտ։
Մեր սուսերց փայլեն
Սասանին Սասանք,
Մեր ամեն քայլէն
Ծագի յաղթանակ։
1869