Երեւան անունը Էրեբունի բառի փոխուած տարբերակն է։ Ուրարտերէն «բ» հնչիւնը հայերէնի մէջ կը կարդացուի «ւ»։ Էրեբունի անունը դարձած է Երեւունի ապա Երեւան։
Պահպանուած պատմական արձանագրութեան շնորհիւ գիտնականները որոշած են Երեւանի ծննդեան թուականը՝ քրիստոսէ առաջ 782 թուականին։
Էրեբունի-Երեւանը հիմնադրուած է Հռոմ քաղաքէն 29 տարի առաջ, ան աշխարհի ամենահին քաղաքներէն մէկն է։
Դարերու ընթացքին Երեւանը դիմադրած է տարբեր թշնամիներու յարձակումներուն՝ ասորիներու, հռոմէացիներու, բիւզանդացիներու, պարսիկներու, արաբներու, սելջուկներու, մոնկոլներու, թուրքերու, բայց ան կանգուն մնացած է։
1918 թուականի Մայիս 28-ին, երբ հռչակուեցաւ Հայաստանի առաջին հանրապետութիւնը, Երեւանը դարձաւ մայրաքաղաք։
1920 թուականի Նոյեմբեր 29-ին Երեւանը դարձաւ Խորհրդային Հայաստանի մայրաքաղաք։
1924-ին Մեծ ճարտարապետ Ալեքսանդր Թամանեան կազմեց երեւանի յատակագիծը։
Երեւանի շէնքերը սկսան կառուցուիլ տարբեր քարերով, բայց ամենատարածուածը վարդագոյն տուֆն էր, անոր համար ալ ան կոչուեցաւ վարդագոյն քաղաք։
1991 Սեպտեմբեր 21-ին Հայաստանը անկախացաւ եւ Երեւանը դարձաւ համայն հայութեան մայրաքաղաքը։
