Եանուշ Քորչակ՝ լեհ ուսուցիչ, գրող եւ բժիշկ, տասը պատուիրան ունի ծնողներուն․
1. Մի սպասեր, որ քու երեխադ դառնայ այնպիսին, ինչպիսին դուն ես կամ ինչպիսին դուն կ՛ուզես: Օգնէ անոր դառնալ ով ինքը կայ:
2. Մի պահանջեր երեխայէն վճարել այն ամէնուն համար, որ դուն ըրած ես իրեն համար:Դուն անոր կեանք տուած ես,
ինչպէ՞ս կրնայ ան վարձահատոյց ըլլալ քեզի: Ան կեանք պիտի տայ ուրիշ մէկուն, վերջինս ալ միւսին,
եւ ճիշդ այս է երախտագիտութեան անդառնալի շղթան:
3. Մի թափեր կեանքիդ դառնութիւնները երեխային վրայ, որպէսզի մեծ հասակիդ դառն հաց չուտես: Քանզի ինչ ցանես, այդ ալ կը հնձես:
4. Երեխային խնդիրներուն վերէն մի նայիր: Ամէն մէկուս կը տրուի մեր ուժերուն համապատասխան,
վստահ եղիր, որ փոքրիկին համար կեանքը բարդ է ոչ պակաս, քան քեզ համար, իսկ հնարաւոր է` անգամ աւելին, քանի որ ան փորձ չունի:
5. Մի նուաստացներ երեխան:
6. Մի մոռնար, որ մարդու կեանքին մէջ ամենակարեւոր հանդիպումները երեխաներուն հետ հանդիպումներն են:
Աւելի մեծ ուշադրութիւն դարձուր երեխաներուն, երբեք չես գիտեր` որուն կը հանդիպիս երեխայի պարագային:
7. Մի տանջեր քեզ, եթէ երեխայիդ համար որեւէ բան չես կրնար ընել, պարզապէս յիշէ․
երեխային համար ոչ բաւարար ըրուած է, եթէ ամէն հնարաւոր բան ըրուած չէ:
8. Երեխան բռնապետ չէ, որ եկած է զաւթելու քու կեանքդ, միայն մարմնիդ ու արեանդ պտուղը չէ:
Երեխան թանկարժէք գաւաթ է, որուն Կեանքը ի պահ տրուած է քեզ եւ որուն մէջ դուն պէտք է զարգացնես ստեղծարար կրակը:
Ատիկա մօր եւ հօր ազատագրուած սէրն է, որուն մէջ կ՛աճի ոչ թէ «մեր» «սեփական» երեխան, այլ հոգի, որ մեզ ի պահ տրուած է:
9. Սորվիր սիրել օտար երեխան: Երբեք մի ըներ օտարին այն, ինչը չէիր ուզեր, որ ընեն քու երեխայիդ:
10. Սիրէ երեխադ, ինչպիսին ալ որ ան ըլլայ – անտաղանդ, անյաջողակ, մեծ:
Շփուիր անոր հետ, ուրախացիր, քանի որ երեխան տօն է, որ դեռ քեզի հետ է:
