Ծիրանի հայրենիքը Հայաստանն է, ան այնտեղէն տարածուած է հասնելով աշխարհի այլ երկրներ։
Հայաստանի մէջ ծիրանը մշակած են շատ հին ժամանակներէն։ Հազարամեակներ առաջ աքքատացիներ կոչուող ժողովուրդը զայն կոչած է «արմանականէ», այսինքն՝ «հայկական»։ Տիգրիս եւ Եփրատ հովիտներուն մէջ ապրող ժողովուրդները, արաբները զայն անուանած են հայկական խնձոր։
Հայոց արքայից արքայ Տիգրան Մեծի ժամանակ տեղի ունեցած հայ հռոմէական պատերազմէն ետք հռոմէացի զօրավար Լուկուլլոսը իր հետ Հռոմ տարած է ծիրանենիի տնկիներ։
Հռոմի մէջ զայն անուանած են «հայկական սալոր»։ Սակայն հազարամեակներ անց հռոմէացի յայտնի բուսաբաններէն մէկը հասկցած է, որ անիկա սալոր չէ, այլ ազգային պտուղ մը։
Ծիրանի փայտէն կը պատրաստուի նաեւ Տուտուկը։